آزمایش جدیدی که سرطان پروستات را بدون نمونه برداری تشخیص می دهد - اخبار ورزش ها

به گزارش اخبار ورزش ها، پزشکان آمریکایی، تست ادرار تازه ای را ابداع نموده اند که یکی از مسائل بزرگ تشخیص سرطان پروستات را حل می نماید و گونه کم سرعت بیماری را از شکل تهاجمی تر آن که نیازمند نمونه برداری و درمان فوری است، جدا می نماید.

به گزارش اخبار ورزش ها و به نقل از دیجیاتو، پژوهشگران دانشگاه میشیگان، تست ادرار جدیدی را به نام MyProstateScore2.0 یا MPS2 توسعه داده اند که 18 ژن مختلف و مرتبط با سرطان پروستات درجه بالا را شناسایی می نماید. MPS2 توانسته است سرطان های با نمره گلیسون 7=4+3 یا گرید 2، یا درجه بالا را در آزمایش ها با پیروزیت شناسایی کند. احتمال رشد و توسعه این سرطان ها از سرطان های گلیسون 6 یا گرید 1 بیشتر است.

بیش از یک سوم سرطان های پروستات درجه پایین دارند؛ اما تست های استاندارد نمی توانند سرطان های جدی را از انواع کم خطر تشخیص دهند. پزشکان سال ها است در پی راهی هستند که سرطان های جدی را شناسایی نمایند، زیرا سرطان های کم سرعت را می توان راحت تر درمان کرد.

تست MPS2 نسخه جدیدی از MPS است که 10 سال قبل توسعه پیدا کرد و با استفاده از نشانگرهای آنتی ژن ویژه پروستات (PSA)، PCA3 و ترکیب ژن TMPRSS2::ERG این سرطان را تشخیص می دهد؛ اما MPS به تنهایی نمی توانست درجه سرطان را معین کند.

شناساگرهای ژنتیکی سرطان پروستات درجه بالا

پژوهشگران از توالی یابی RNA بیش از 58٬000 ژن استفاده کردند و سپس به 54 گزینه رسیدند که در سرطان های درجه بالا، بیانی بیش ازحد معمول دارند. آن ها سپس داده های 700 نفر را با سطح بالای PSA از سال 2008 تا 2020 آنالیز کردند. درنهایت، 18 نشانگر معین شد که ارتباطی مداوم با بیماری درجه بالا دارند. تست ادرار MPS2 از این نشانگرها برای تشخیص سرطان پروستات استفاده می نماید. این تست نشانگرهای اصلی MPS و 16 نشانگر زیستی اضافی نیز به عنوان مکمل دارد.

در آزمایش MPS2 روی بیش از 800 نمونه ادرار، این تست توانست عملکردی قابل قبول در شناسایی سرطان های درجه بالا ارائه دهد. مهم تر آنکه در شناسایی سرطان پروستات با درجه پایین یا گرید 1، پیروزیت تقریباً 100 درصدی داشت. این یعنی اگر تست منفی گردد، تقریباً قطعی است که بیمار سرطان پروستات تهاجمی ندارد.

MPS2 در شناسایی بیمارانی که احتیاجی به نمونه برداری از بافت ندارند پیروز تر از نمونه قبلی خود است. نشانگر PSA می تواند تنها از 11 درصد از نمونه برداری های غیرضروری جلوگیری کند. درحالی که این عدد در تست MPS2 به 41 درصد می رسد. این یعنی چهار مورد از 10 موردی که به نمونه برداری احتیاج ندارد، نمره MPS2 پایینی خواهند داشت و می توانند با خیال راحت از نمونه برداری های غیرضروری رها شوند. اگر یک مرد پیش تر طبق تست MPS نمونه برداری انجام داده باشد، نتیجه MPS2 دقیق تر نیز خواهد شد.

برای مثال، یک بیمار ممکن است به دلیل افزایش PSA تحت نمونه برداری پروستات قرار بگیرد، اما سرطان در او شناسایی نگردد. این بیمار در طول زمان تحت نظر قرار می گیرد و اگر PSA او دوباره بالا برود، باید نمونه برداری انجام دهد؛ اما تست MPS2 می تواند در 50 درصد موارد تشخیص دهد که بالا رفتن PSA احتیاجی به نمونه برداری ندارد.

5454